ممکن است شما در اداره امور زندگی و شغلیتان بسیار مقتدرانه و منظم عمل کنید اما آیا تا به حال عملکرد خود را در زمان بحران سنجیده‌اید.
بحران همان اتفاقی است که روال زندگی طبیعی شما به هم می‌ریزد مثلا فرض بگیرید شما یک زندگی عادی با در آمدی خوب دارید اما به طور ناگهانی و با یک سرما خوردگی ساده می‌فهمید که ظاهرا همه چیز ساده و عادی نبوده‌است و این سرما خوردگی ساده، جای خود را به یک بیماری مهلک داده‌است حالا شما چند مسئله پیش رو دارید
شاید نتوانید مثل گذشته کارکنید.
در آمد شما کفاف یک زندگی عادی را می‌داد اما نه یک بیماری خاص و پر هزینه را
در این شرایط شما چند بحران را با هم تجربه می‌کنید معمولا تازمانی که در شرایط استرس زا نباشیم برخوردمان با وقایع و بحرانها بسیار عادی و طبیعی است مثلا فرض کنید بشنوید که کوه فیجی فوران کرده است با شنیدن این خبر چه می‌کنید؟ اگر کسی را آن اطراف نداشته باشید همه چیز را به خدا می‌سپارید و از روی موضوع رد می‌شوید نهایت این است که تا چند شب اخبار مربوط به این واقعه را پیگیر خواهید شد.
اما تصور کنید مشکلی که پیش آمده مربوط به شماست خبر بیماری مهلک خودتان یا اعضای خانواده را شنیده‌اید در این حالت ممکن است تمام کسانی که با این مشکل درارتباطند مستاصل و سردرگم شوند حالا برای رفع این مشکل چه باید کرد. توصیه‌های زیر شاید به شما کمک کند:
- احساساتی نشوید و خونسردی خود را حفظ کنید.
هر یک از ما وقتی دچار مشکل می‌شویم طبیعتا در گام اول غمگین یا خشمگین هستیم چنین واکنشی از ذات آدمی سرچشمه می‌گیرد چرا که هر بحران یا پیشامدی، آرامش و زندگی را هدف گرفته‌است اما غم و خشم نباید تا آخر کار همراه ما بمانند چون هردو این موارد ابزار کار شما را برای مقابله با بحران کند و یا بی مصرف می‌کنند. اولین و بلندترین گام برای مقابله با بحران حفظ خونسردی است زمانی که شما مضطرب و عصبی هستید نمی‌توانید از همه قوای فکری و هوش خود برای حل بحران بهره بگیرید اما با خونسرد بودن و جستجوی راه حل بحران، و یا تضعیف آن ساده‌تر خواهد بود فراموش نکنید که خداوند قول داده که هیچ مسئولیتی فراتر از توان آدمی به او نخواهد داد پس اطمینان داشته باشید مشکل هرچه باشد شما می‌توانید بر آن غلبه کنید.
- سعی کنید کنترل شرایط را به عهده بگیرید .
در زمان رخداد بحران ، این شمایید که باید بر شرایط سوار شوید نه بحران ، بنابراین الویتها و راهکارهای خودرا دسته‌بندی کنید و سعی کنید برای حل بحران تمام قدم‌هایی که طی خواهید نمود مشخص باشد .
- انرژی جسمی و روحی خود را حفظ کنید .
اگر دنبال کار جدید می‌گردید، اگر قرار است از بیماری پرستاری کنید و… شرط اول این است به حد کافی غذا بخورید و ورزش کنید. حفظ سلامتی و شادابی و همچنین تقویت روحیه کمک بزرگی برای ادامه دادن راه است.کمی خستگی و افسردگی شاید طبیعی باشد اما نباید اجازه دهیم مشکل و بحران کنترل همه چیز را به عهده بگیرد.
- اموری که خارج از کنترل شما هستند کنار بگذارید.
همه ما انسانها، موجوداتی هستیم با توان بدنی و قدرت محدود، بسیاری از امور جهان از حیطه کنترل ما خارج هستند مثلا ما نمی‌توانیم جلوی مرگ کسی را بگیریم یا در برابر وقوع زلزله قدرتی نداریم اما میتوانیم برای برخی از این موارد پیش بینی‌های لازم را انجام داد این پیش بینی ها از وقوع بحران جلوگیری نمی‌کند اما آسیبها و صدمات آن را کاهش میدهد. مواردی مثل سیل، جنگ و زلزله و …. بحران محسوب میشوند اما خارج از کنترل ما هستند. به خاطر داشته باشید اواخر سال1398 یک پاندمی رخ داد که همه جهان را در سایه خود فرو برد گذر از بحران چند مدت طول کشید تا بشر توانست واکسنی برای جلوگیری از کرونا پیدا کند . در آن شرایط همه انسانها , جهان اول و جهان سوم ، ثروتمند و فقیر چاره ای جز رویارویی با کرونا و آسیبهای آن نداشتند.
- آدمهای منفی را از خود دور نگهدارید.
نه تنها در زمان بحران ، بلکه توصیه میشود در همه شرایط ، آدمهای منفی را از خودتان دور نگهدارید . این افراد قاتل انژی شما هستند .
- تقسیم وظایف بکنید و حواستان به مسایل مادی باشد.
زمانی که مشکلی در خانواده یا جامعه شما رخ میدهد بهتراست به هریک از اعضا نقش و مسئولیتی بدهید اگر همه مسئولیتها را خود به عهده بگیرید سرعت و کیفیت کار پایین می آید ، سعی کنید با تقسیم کردن وظایف ، دیگرا را در حل این بحران سهیم کنید در ضمن با این روش توقعها از شما کاهش میابد.
- گاهی به خود تنفس بدهید چند ساعت خوب بخوابید یا پیاده روی کنید.
بعد از همه تلاشها یی که برای حل بحران کرده اید بد نیست به خود استراحتی بدهید و خوب استراحت کنید . فراموش نکنید که در برخی از بحرانها تنها کاری که از ما بر می آید حفظ روحیه خود و تقویت روحیه شخص بحران زده است.
- راهکارهایی که به شما داده میشود بشنوید و بررسی نمایید.
وقتی دوستانتان برای حل بحران راهکار و پیشنهاد دارند همه آنها را بشنوید و بررسی کنید شاید فشاری که روی شماست مسیر و راهی را از نظر شما پنهان کرده باشد.
- صبور باشید و به خدا توکل کنید.
در تمام طول مسیر ، امیدوار و صبور باشید.امیدواری انگیزه لازم برای طی مسیر را برای شما فرهم میاورد حضرت علی میفرماید : کسی که بر مرکب صبر و امیدواری سوار شد پیروز میدان خواهد بود.